środa, 8 grudnia 2010

Poemat aztecki

Pokarm Ludzi
Nauczyli nas nasi przodkowie,
że dzięki Bogom żyjemy.
Oni dali nam życie.
W jakiej postaci, kiedy, gdzie?
Kiedy jeszcze panowała noc.
Nauczyli nas, że Bogowie nam
dają nasze utrzymanie.
Wszystko co pijemy i co spożywamy.
To co zachowuje życie- kukurydzę, fasolę, ziarna, chile
Bogów prosimy o wodę, o deszcz,
Dzięki czemu wszystko
Powstaje na ziemi.

Przeł. Maria Frankowska.

Era doctrina de nuestros mayores
que son los dioses por quien se vive
ellos nos merecieron (nos dieron la vida)
¿en qué forma, cuándo, dónde?
Cuando aún era de noche
era su doctrina
que ellos nos dan nuestro sustento
todo cuanto se bebe y come
lo que conserva la vida, el maíz, el frijol, los bledos, la chía.
Ellos son a quienes pedimos agua, lluvia
por lo que se producen las cosas en la tierra.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz